De stelregels van Takfier

Vraag:

O Shaych, moge Allaah u behoeden, wat is de betekenis van de uitspraak van Shaychoel-Islaam Ibn Temiejah rahiemehoellaah, Takfier maken over een specifiek persoon vergt specifieke bewijs (takfier oel-moe'ayyan yahtaaju iela dalil moe'ayyan)"

Antwoord:

Weet, moge Allaah jou beschermen, dat de wetten van de (Sharie'ah) soms in verband worden gebracht met een beschrijving (wasf) en soms in verband worden gebracht met een individu. Wij zeggen bijvoorbeeld, elke gelovige is van de mensen van het paradijs. Dit is een algemene uitspraak die wordt geassocieerd met een beschrijving, elke gelovige is in het Paradijs en elke ongelovige in het (helle) Vuur. Zeggen wij echter in het geval van een specifiek persoon, die en die is van de mensen van het Paradijs. Zeg jij over dit specifieke individueel, die en die is van de mensen van het Vuur?

Er is echter een verschil tussen hetgeen wat in verband wordt gebracht met een beschrijving en hetgeen wat in verband wordt gebracht met een individu. Wanneer een persoon een uitspraak van ongeloof uit of een daad van kufr begaat, dan verklaren we hem niet tot ongelovige totdat we gaan kijken naar wat hem motiveerde dat te doen.

Daarna gaan we met hem om (i.e. geven een uitspraak over hem) gebaseerd op wat zijn specifieke situatie verlangt.

Een man wordt gedwongen om neer te buigen voor een afgod, dus buigt hij neder. En een ander wordt gedwongen om een uitspraak van kufr te doen. Hebben beiden van deze mannen ongeloof gepleegd? Nee, want Allaah Ta'ala heeft gezegd,

Diegene die ongeloof heeft gepleegd in Allaah nadat hij heeft geloofd, behalve diegene die daartoe genoodzaakt is en wiens hart met geloof rust maar diegene die hun borsten openen voor ongeloof, op hen is de woede van Allaah, en voor hen zal er een grote marteling zijn [Soerah Nahl 16:106]

Zijn Verklaring: Diegene die ongeloof heeft gepleegd in Allaah nadat hij heeft geloofd.

slaat ook op degene die ongeloof uit in woorden of daden. Dus deze man die onder dwang knielde voor een afgod en de man die een verklaring van ongeloof uitte onder dwang, is zijn daad een daad van ongeloof, ja of nee? Ja, zijn daad is een daad van ongeloof. Maar is hij een ongelovige? Nee, dit is omdat er een preventieve barriere bestaat die weerhoudt van takfier, en dat is dwang.

En dan is er het geval van de man die de zondiging te buiten ging tegen zijn eigen ziel en die tegen zijn familie zei: Als ik sterf, verbrand mij dan en verstrooi mijn as in zee. Hij deed dit denkende dat hij er door gered zou worden van de straf van Allaah. Toen deed zijn familie wat hij hen had bevolen. En Allaah de Machtige en Majesteitelijke bracht zijn as bijeen en bracht hem terug en vroeg hem: Waarom deed je het? Hij antwoordde: Mijn Heer, ik vreesde Uw straf. En zo vergaf Allaah hem. De daad van deze man is er een van ongeloof. Waarom? Omdat hij twijfelde over de macht van Allaah, en twijfelde dat Allaah in staat is hem bijeen te brengen en hem te straffen. Aangezien de reden achter deze daad van hem zijn vrees van de straf van Allaah-de Machtige en Majesteitelijke- was, vergaf Allaah hem.

Over de betekenis van de woorden van Shaychoel-Islaam (rahiemehoellaah) wordt gezegd: het ongeloof dat geassocieerd wordt met een beschrijving, dan kan er geoordeeld over worden in alle omstandigheden, zoals wie niet gelooft in Allaah, die zal in het Hellevuur zijn, degene die tot een afgod knielt is een ongelovige, degene die zegt dat er een andere god naast Allaah is is een ongelovige en zo voort.

Echter, met respect tot een specifiek individu, over hem kan je geen oordeel vellen totdat je onderzoekt; hij kan onwetend zijn en het niet weten, of hij kan een interpretatie hebben gemaakt (ta'wiel) die niet juist is, of er kan een situatie bestaan waarin hij woorden moest uiten zonder ze eigenlijk bedoeld te hebben.

De Profeet sallahoe `aleihie was sallem informeerde ons dat Allaah zich meer verheugt over het berouw van zijn dienaar dan het berouw van de man die zijn kameel heeft verloren in de woestijn, hem ging zoeken maar dat zonder succes deed, en dus wanhoopte hij om hem nog te vinden. Toen rustte hij onder een boom en wachtte op de dood. En dan ziet hij dat de kameel vast is gebonden aan zijn teugels aan de boom en zegt uit extreme vreugd: O Allaah u bent mijn dienaar en ik ben uw Heer. Dit woord hier is een woord van ongeloof aangezien hij Heerschap (roeboebiyyah) claimt voor zichzelf en claimt dat Allaah een dienaar is. Hij bedoelde dit echter niet, maar hij vergiste zich door zijn grote opwinding en vreugde, en de Profeet sallahoe `aleihie was sallem zei: Allaah zal hem niet schuldig verklaren.

door Shaych Ibn'Uthaymien rahiemehoellaah.

Wie is diegene die in staat is Takfeer te verrichten?

Antwoord:

Zij zijn de mensen van kennis, die in staat zijn om te oordelen over een persoon of hij moslim of ongelovig is. Tenzij het gaat om een christen, jood of communist dan is dit bekend bij de moslims dat zij ongelovig zijn.

En er is een groepering aanwezig genaamd: Djama’at a-Takfeer, en zij is aanwezig in Egypte, Soedan en Jemen (1). En deze groepering verricht takfeer op de moslims aan de hand van zondes. En wij hebben hen weerlegt, en zij worden in het nauw gedreven door het uitnodigen en niet door gevangenissen en terrorisme, en doormiddel van het uitnodigen naar de Kitaab en Soennaah word hun dwaling ontbloot. En de profeet (moge Allaah’s vrede en zegeningen over hem dalen) heeft gezegd:

“Wanneer een moslim tegen zijn broeder: ‘o jij ongelovige’ zegt, dan is dit op één van hen van toepassing. Ofwel is het zoals hij zegt, ofwel keert dit tegen zich!”

het is dus niet toegestaan voor een moslim om de moslims tot ongelovigen te verklaren.
--------------------------------------------------------------

(1)Voetnoot: en deze groepering is vandaag de dag wijdverspreid over de gehele wereld. Voorbeelden daarvan zijn de aanslagen in Jordanie, Marokko, Saudie-Arabie, en vele andere landen.


Imaam al Muhadith almudjadeed fil Jemen, Aboe Abdoerahmaan Moqbil ibn Haadie al Wadi’ie (Rahimahoe Allaah)

Tuhfatul mudjib ‘ala asilaat alhaadir walgharieb. Pagina 226/227

Takfier: dit is het ongelovig verklaren van moslims door dat zij er verboden overtuigingen op na houden of handelen uitvoeren van ongeloof, afgoderij (Shirk) of bid’ah ect. Takfier is echter aan strenge regels gebonden en mag alleen door Oelema uitgevoerd worden. Dit gebeurt alleen nadat alle voorwaarden in acht genomen zijn en er zekerheid is dat er geen obstakels aanwezig zijn die takfier onmogelijk maken, zoals onwetendheid of Táwiel ect.

Imaam Aboe Dj’afer At-Tahaawie zegt in zijn Aqiedah bij punt 57: Wij verklaren niemand van Ahloel-Qiblah (moslims) als ongelovige doordat hij (grote) zonden begaat, behalve wanneer hij het (doen van deze zonden) als toegestaan ziet!

De Chawaaridj en hun opvolgers in deze tijd At-Takfieriyyien houden zich niet aan deze regels en voorwaarden maar verklaren moslims als ongelovigen wanneer zij grote zonden begaan!